میناکاری
رهبر اصلی مبارزان ایرانی بابک خرمدین است که بعد از مرگ ابومسلم بر خلافت عباسی شوریدند. خرمدینان مرگ ابومسلم را انکار کردند و معتقد بودند که ابومسلم بازخواهد گشت تا عدالت را در جهان برقرار نماید. در دوران خلافت عباسیان، آذربایجان کانون شورش طولانی مدت و خطرناک علیه خلافت بود که توسط بابک خرمدین رهبری می‌شده است و بر شمال غرب ایران تأثیر گذاشت و بیش از ۲۰ سال – از ۲۰۱ ه. ق/۸۱۶–۸۱۷ م تا ۲۲۲ ه.ق /۸۳۷ م – طول کشید.
از نگاه باسورث این شورش قطعاً پایه های دینی داشته ولی ممکن است که پایه‌های سیاسی – اجتماعی نیز داشته باشد. شورش او به روشنی از حس ضد عربی ایرانیان در آذربایجان بهره می برده است. تعداد نیروهای لشکر بابک را در ابوالمعالی ۱۰۰ هزار نفر، در تنبیه الاشراف مسعودی ۲۰۰ هزار نفر، در تاریخ بغدادی ۳۰۰ هزار نفر یا بی شمار و در تبصره العوام بی شمار ذکر کرده اند که بی شک مبالغه آمیز است ولی حداقل دلالت بر بزرگ بودن آن دارد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.