کاوه آهنگر شخصیتی اسطوره ای در شاهنامه فردوسی است. او قیامی مردمی علیه فرمانروایی به نام ضحاک را پی می ریزد. نشان جنبش او درفش کاویانی، پیشبند چرمی اش است که بر سر نیزه ای می آویزد. کاوه نماد انسانهای زحمتکش و ستم دیده ای است که از قشر متوسط و پایین جامعه سر برآورده اند و زندگیشان پایمال ستم دستگاه حاکمان شده است.
کاوه یکی از خاندان های معروف پهلوانی دوره اساطیری ایران است. بر اساس منابع باستانی، کاوه آهنگری از منطقه فریدن اصفهان بود. برخی منابع، دهستان مشهد کاوه فریدن را که امروزه در حدود جغرافیایی استان اصفهان است را به عنوان زادگاه کاوه برمی شمارند. به روایت فردوسی از کاوه دو پسر باز می ماند؛ یکی قارن و دیگری قباد. قارن سپهسالار منوچهر و نوذر بود و از پهلوانان بزرگ شمرده می شد.
برخی از ایران شناسان به این دلیل که نام کاوه در متن های اوستا و پهلوی نیامده است آنرا به صورت شخصیت یافتهٔ صفت کی می دانند که بعدها لقب فرمانروایان سلسله کیانی می شود.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.