آقامحمدخان قاجار یا آقامحمد شاه زادهٔ ۱۱۲۱ هجری شمسی در استرآباد و درگذشته ۱۱۷۷ هجری شمسی در شوشا است که به عبارتی آغامحمدخان نامیده میشود. او رئیس ایل، بنیانگذار و نخستین شاه دودمان قاجار در ایران است.
او در میانه راه گرگان به ساری در دشت اشرفی متولد شد. وی در یازده سالگی توسط عادل شاه افشار اخته شد. در سال ۱۱۶۱ هجری شمسی آقامحمدخان که از افراد ایل قاجار بود با برکناری حکومت جانشینان کریم خان زند به قدرت رسید. وی در ابتدا در استرآباد تاجگذاری کرد، و بعدها در نهایت، بنا به دلایل سوق الجیشی تهران را پایتخت خود قرار داد و برای دومین بار تاجگذاری نمود. بعداز وی برادرزاده اش فتحعلی شاه به سلطنت رسید.
وی در یازده سالگی توسط عادل شاه افشار اخته شد. مراسم تاجگذاری را پس از تصرف قفقازیه و سرکوب کلیه امراء و حکّام داخلی و پذیرش اطاعت و فرمان خان قاجار از سوی کلیه نواحی به استثنای مشهد و خراسان که هنوز زیر فرمان شاهرخ میرزا و فرزندش نادر میرزا بود، انجام داد. آقامحمدخان فرصت را برای تاجگذاری خود مناسب میدید در استرآباد به نام پادشاه ایران تاجگذاری کرد. و سرانجام در شوشا به دست خدمتکاران خود کشته شد.
وی فرزند محمدحسن خان قاجار و او نیز فرزند فتحعلیخان قاجار فرزند شاهقلی خان فرزند جهانسوز خان بود. مازندران و بارفروش (بابل امروزی) مرکز حکمرانی محمدحسن خان بود و فتحعلی خان حاکم گرگان بود و در استرآباد حکومت میکرد. اینان شیعه مذهب بودند. نادر قلی خان پس از کشتن فتحعلی خان رقیب سرسخت خویش به مقام شاهی رسید.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.