فتحعلی شاه قاجار (۱۱۵۱ خورشیدی در دامغان و ۱۲۱۳ خورشیدی در اصفهان)، دومین شاه از دودمان قاجار که از سال ۱۱۷۶ به مدت ۳۶ سال و ۸ ماه بر ایران فرمانروایی کرد.
فتحعلی شاه قاجار متولد شهر دامغان است، در کوچه ای که به موجب این تولد همچنان به نام کوچه مولودخانه مشهور عام است. کریمخان زند پس از سرکوب شورش محمدحسن خان قاجار در شمال ایران دو پسر وی به نامهای آقامحمدخان قاجار و حسینقلی خان جهانسوز را مورد لطف خویش قرار داد. وی محمدخان را با خود به شیراز برد و حکومت دامغان را نیز به برادر دیگر حسینقلی خان جهانسوز سپرد. وی فرزند حسینقلی خان جهانسوز برادر جوانتر آقامحمدخان قاجار بود. فتحعلی شاه قاجار پس از کشته شدن عمویش آقامحمدخان قاجار به پادشاهی رسید.
فتحعلی شاه قاجار پس از فرستادن محمدمیرزا به آذربایجان از تهران به عزم جنوب حرکت کرد تا شهرتی را که سال قبل متعاقب فوت ولیعهد دایر بر مرگ شاه منتشر شده بود، از میان ببرد و هم بقایای مالیاتی فارس را که فرماندار از پرداخت آن ابا داشت، وصول نماید.
به این دو قصد با سی هزار سوار و پیاده از تهران به کاشان رفت و فرماندار در فین کاشان به خدمت پدر رسید، ولی به جای تمام بدهی خود فقط سیزده هزار تومان تقدیم کرد و این مسئله مزاج شاه که علیل نیز بود را بیش از پیش دچار انحراف نمود و امر داد تا فرماندار را محبوس کنند و مأمورین و مستوفیان مخصوصی برای وصول بقایا به فارس بروند.
با این که حال مزاجی شاه شدت یافته بود در همان جمعی از خواجه سرایان و اعیان همراه خود را نیز به اطراف برای جمع مالیات ماأموریت داد. یکی دو روز بعد از حرکت این جماعت از اصفهان، فتحعلی شاه به سن ۶۸ سالگی و پس از ۳۷ سال سلطنت در اصفهان وفات یافت و جسد او را از آنجا برای دفن به قم بردند و در حرم فاطمه معصومه به خاک سپردند.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.