سردیس استاد ابوالحسن صبا کد SCD-068

ابوالحسن صبا، استاد موسیقی ایرانی، آهنگساز و نوازندهٔ سرشناس ایرانی بود. او از برجسته ترین چهره های موسیقی ایران در هفتاد سال گذشته است. فاخره صبا، که یکی از اساتید بزرگ موسیقی و اُپرا است با ایشان نسبت خویشاوندی داشتند و به عبارتی نوه عموی استاد ابوالحسن صبا می شدند.

ابوالحسن صبا، فرزند ابوالقاسم کمال السلطنه در سال ۱۲۸۱ خورشیدی در خانواده ای آشنا به موسیقی و اهل ادب متولد گردید. پدرش، کمال السلطنه، پزشک، ادیب و دوستدار موسیقی بود. او سه تار می نواخت و اولین استاد پسرش بود. صبا نخستین پویه های موسیقی را از پدرش فرا گرفت. او نزد میرزا عبدالله فراهانی، درویش خان و علی نقی وزیری تار و سه تار، نزد حسین هنگ آفرین ویولن، نزد حسین اسماعیل‌زاده کمانچه، نزد علی اکبرخان شاهی سنتور، نزد اکبرخان نی و نزد حاجی خان ضرب را آموخت.

او در جوانی به مدرسه کمال‌الملک رفت و نقاشی را فرا گرفت. همچنین، در رشته هایی مانند سوهان کاری، نجاری، ریخته گری، معرق کاری و خاتم کاری مهارت کسب کرد که بعداً در ساختن آلات موسیقی به کار بست.

صبا، آثار نیما و هدایت را می‌خواند و با نیما و شهریار روابط نزدیک داشت. صبا، در سال ۱۳۱۱ با یکی از شاگردان خود با نام منتخب اسفندیاری کوه نور، دختر عموی نیما، ازدواج کرد که حاصل این ازدواج، سه دختر به نامهای غزاله، ژاله و رکسانا است. صبا پس از سال‌ها کوشش و پرورش شاگردان فراوان، در شب جمعه ۲۹ آذر سال ۱۳۳۶ به علت ناراحتی قلبی در سن ۵۵ سالگی دیده از جهان فروبست و در قبرستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شد.