کتیبه باباطاهر کد SCF-001

باباطاهر عریان، عارف، شاعر ایرانی تبار و دو بیتی سرای اواخر سده چهارم و اواسط سده پنجم هجری (سده ۱۱ میلادی) ایران و در دوران طغرل بیک سلجوقی بوده است. بابا لقبی بوده که به پیروان وارسته می داده اند و عریان به دلیل بریدن وی از تعلقات دنیوی بوده است. باباطاهر عریان همدانی بوده و مسلک درویشی و فروتنی او که شیوه عارفان است، سبب شد تا وی گوشه گیر گشته و گمنام زیسته و تفصیلی از زندگانی خود باقی نگذارد.

از خاندان، تحصیلات و زندگی باباطاهر اطلاعات صحیحی در دسترس نیست؛ اما بنا به نوشته راوندی در راحه الصدور، باباطاهر در سال ۴۴۷ هجری با طغرل سلجوقی دیدار کرده و مورد احترام وی نیز قرار گرفته است. در یکی از دو بیتی های مشهورش سال تولدش را به حروف ابجد گنجانیده که پس از محاسبه توسط میرزا مهدی خان کوکب به سال ۳۲۶ هجری رسیده است.

اما رشید یاسمی با استناد به همان دو بیتی و اشاره به اهمیت عدد ۱۰۰۰ نزد اغلب ملل بر آن رفته است که مقصود باباطاهر از واژه الف سال ۱۰۰۰ میلادی بوده و در نتیجه مقارن سالهای ۳۹۰ و ۳۹۱ (برابر با ۱۰۰۰ میلادی) زاده شده است. او پس از ۸۵ سال زندگی، در همدان وفات یافته است.