حمد کریم بهادرخان زند، ملقب به کریم خان زند، (زاده ۱۰۸۶ خورشیدی در روستای پری، ملایر و درگذشته ۱۱۵۷ در شیراز)، وزیر اعظم شاه اسماعیل سوم صفوی و فرمانروای ایران از ۱۱۲۸ تا ۱۱۵۷ شمسی و بنیانگذار دودمان زندیه بود. پس از مرگ نادرشاه افشار جانشینان او نزاع های فراوانی نمودند.
کریمخان زند در دوران اوج حکومت خود تقریباً بر تمام ایران حکومت می کرد اما از تاجگذاری خودداری نمود و پس از پیروزی بر محمدحسن خان قاجار در دیوانخانه قدیم تهران بارعام داد و خود را وکیل الرعایا خواند.
برخی ایل های مردم لر نظیر بیرانوند و بختیاریها، باجولوند و قیاسوند و جلالوند در شکل گیری حکومت به کریم خان زند کمک کرده و همراه وی به شیراز رفتند. متحدان زندیه پس از انقراض سلسله زندیه به لرستان بازگشتند. وی پیش از به قدرت رسیدن، رئیس طایفه زند و از فرماندهان سپاه نادرشاه بود.
حکومت او دوره ای آرام در تاریخ ایران بشمار می رود. وی اجازه داد تا بعضی از اقوام ساکن شمال ایران مستقل از حکومت باقی بمانند و یکی از همانها، به نام طایفه قاجار، با شکست لطفعلی خان زند دودمان زندیه را برانداختند. از آن نمونه مدارا با میرمهنا و خوانین بختیاری و مدیریت محلی او در مرکز و جنوب ایران و نیز قاجار در شمال ایران بود. کریم خان زند و لطفعلی خان زند تنها پادشاهان ایرانی هستند که پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، خیابان به نام ایشان وجود دارد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.