تندیس درویش خان کد SCD-018

درویش خان در سال ۱۲۵۱ هجری خورشیدی در تهران زاده شد. پدرش حاجی بشیر از تات های طالقان و مادرش از ترکمانان بود. علت شهرت وی به نام درویش خان، این بود که پدرش هنگام صدا زدن وی، از لفظ «درویش» استفاده می کرد و همین نام بعدها به عنوان نام خانوادگی غلامحسین برگزیده شد و او به درویش خان یا غلامحسین خان درویش معروف شد.

غلامحسین به دربار شاه رفت و آمد داشت و ساز نوازندگان را می شنید. سپس پیش آقا حسینقلی به تکمیل فن خود پرداخت و بعد از سال ها تمرین در نواختن تار و به ویژه سه تار مهارت یافت و بهترین شاگرد استاد خود شد. در این دوران، آشنایی با برادر بزرگتر آقا حسینقلی، میرزا عبدالله فراهانی که نوازنده تار و سه تار بود، به کار او غنای بیشتری بخشید. با ظهور جنبش مشروطه ایران در نخستین کنسرت هایی که در انجمن اخوت تشکیل شد، وی سمت ریاست و رهبری ارکستر را داشت.